Usługi:
- WYKOŃCZENIA WNĘTRZ
Sprzedam:
- Pierogi z mięsem 0.99 zł szt oferta pro... (2024.05.16)
Sprzedam:
- Płyty warstwowe z wypełnieniem PIR or... (2024.05.16)
Sprzedam:
- Pierogi ręcznie lepione (2024.05.15)
Sprzedam:
- Na Wymiar!Belki dekoracyjne, maskowni... (2024.05.13)
Sprzedam:
- Domowe pierogi ręcznie lepione (2024.05.13)
Sprzedam:
- Sprzedam stól i krzesła (2024.05.10)
Sprzedam:
- Sprzedam fotele i ławę (2024.05.10)
Sprzedam:
- Sprzedam wersalkę (2024.05.10)
Kupię:
- SKUP ANTYKÓW – KUPIĘ Antyki ̵... (2024.05.10)
Sprzedam:
- Kolorowa piano party ,animacje,zabawa... (2024.05.09)

Dodaj ogłoszenie Przeglądaj ogłoszenia Regulamin

"Dzisiaj tu i teraz" - felieton Roberta Prystroma

Każde pokolenie ma swoje kultowe książki i wiersze. Swoją kultową muzykę i swoje pokoleniowe ikony. Nie ulega wątpliwości, że pokolenie dzisiejszych 40-latków ma również swoje symbole. Jednym z takich kultowych zespołów był w latach 80-tych na pewno Perfect. Każdy na pewno pamięta długie kolejki po winylową płytę UNU przed sklepami muzycznymi. Każdy na pewno pamięta jak z listy przebojów radiowej Trójki przegrywaliśmy na magnetofony najgorętsze hity. W miniony piątek TVP pokazała koncert z okazji 25-lecia kapeli, który odbył się w Sopocie, a poprowadził go Marek Niedźwiecki. Kiedy Grzegorz Markowski zaśpiewał w duecie z Hanną Banaszak "Nie mogę Ci wiele dać" zrobiło się klimatycznie. Kawał dobrego rockowego grania! Dla mnie szczególnie dobrze zabrzmiało "Idź precz" wykonane przez rewelacyjną Małgorzatę Ostrowską, którą na zawsze zapamiętałem, kiedy na koncercie w Katowicach "zaryczała" kilkanaście lat temu z Lombardem "Akuhara mój sen". Co za głos! Tego naprawdę się słucha. I to najlepiej przy "przepustnicy" otworzonej na full. A potem w Operze Leśnej zabrzmiała "Autobiografia". Ten numer znał i śpiewał każdy. Szczególnie chętnie przy blasku świec, kieliszku cierpkiego, czerwonego, najczęściej bułgarskiego wina. Nie było prywatki, żeby ktoś na gitarze nie zagrał "Miałem 10 lat, gdy usłyszał o nim świat...", a wcześniej "Pepe wróć" i "Nie płacz Ewka". W Sopocie "Ewkę" zaśpiewała Urszula. Jednak w tym numerze najlepszy jest Markowski i tę piosenkę powinien śpiewać tylko on. Zresztą, podobnie jak w historii polskiego rocka Felicjan Andrzejczak niepowtarzalnie wykonał "Jolke", a Ryszard Riedel "Cegłę". Koncert w Sopocie był udany i ożywił wspomnienie czasu, kiedy z rozwichrzonymi włosami, pełni buntu i nie pogodzeni z życiem słuchaliśmy Perfectu czy Republiki, a naszymi ulubionymi poetami byli Rafał Wojaczek i Edward Stachura. Potajemnie czytaliśmy "Pięknych dwudziestoletnich" Marka Hłaski wydanych, o zgrozo, przez paryską Kulturę. Książkę przeszmuglował przez granicę ojciec Adasia B. Do dzisiaj pamiętam początek: "W roku 1958, w lutym, wysiadłem na lotnisku Orly z samolotu, który wystartował z Warszawy. Miałem przy sobie 8 dolarów; miałem 24 lata..." i jeszcze: "Pierwsze ubranie sprawiłem sobie mając 22 lata. Dzisiaj nie potrzebne mi nawet i ubranie; i tak nie mam dokąd pójść". Znaliśmy tę książkę na pamięć. To był nasz manifest.
Szkoda, że koncert trwał tak krótko. Szkoda, że nie było Hołdysa. Szkoda, że nie było Basi Trzetrzelewskiej, która debiutowała z Perfectem. Szkoda, że nie zaśpiewali "Gdzie jest Magda K.", "Lokomotywy z ogłoszenia", "Czytanki dla Janka" i "Obracam w rękach złoty pieniądz", nota bene chyba jeden z nielicznych numerów śpiewany przez Zbigniewa Hołdysa. No cóż, pozostają płyty. Po tym nostalgicznym koncercie sięgnąłem po tomik wierszy Sted'a. "Niebo to jednak jest studnia/a więc tyle cembrowin/ile smutku i gwiazd/Lecz najsmutniej jest wtedy/kiedy skalpel księżyca/otwiera obłok/jak brzuch delfina".
"Jeżeli dopóki trwa miłość/ jest mrocznie/ jest mroźnie/ tak bardzo często/ tak bardzo gęsto/ to gdy odchodzi kobieta/ robi się jeszcze bardziej/ jeszcze bardziej mrocznie/ jeszcze bardziej mroźnie/ tak bardzo zawsze/ zawsze tak bardzo".

Robert Prystrom
e-mail: Robert.Prystrom@interia.pl

tekst płatny

Podziel się z innymi:

• facebook
• twitter