Usługi:
- WYKOŃCZENIA WNĘTRZ
Kupię:
- Kupię ANTYKI za Gotówkę - Zadzwoń - Dojeżdżam... (2024.05.01)
Sprzedam:
- Domowe pierogi ręcznie lepione (2024.04.28)
Sprzedam:
- Rolety rzymskie z trwałych tkanin akr... (2024.04.28)
Sprzedam:
- Domowe pierogi ręcznie lepione (2024.04.26)
Sprzedam:
- Domowe pierogi ręcznie lepione ostatnu ... (2024.04.26)
Sprzedam:
- Własna działalność rekreacyjna na plaży... (2024.04.25)
Kupię:
- Kupię ANTYKI / STAROCIE / DZIEŁA SZTUKI... (2024.04.19)
Nieruchomość: do wynajęcia:
- Kawalerka do wynajęcia (2024.04.17)
Sprzedam:
- Domowe pierogi ręcznie lepione (2024.04.16)
Sprzedam:
- Domowe pierogi ręcznie lepione (2024.04.14)

Dodaj ogłoszenie Przeglądaj ogłoszenia Regulamin

Wzloty i upadki jeleniogórskiego szczypiorniaka

Była walka o medale, niezapomniane mecze na międzynarodowej arenie i chwile wzruszeń. Teraz tematem numer jeden są pustki w klubowej kasie i drżenie o ligowe utrzymanie. Tak wygląda sytuacja w KPR Jelenia Góra, który wcześniej funkcjonował jako m.in. Jelfa. Niestety, z roku na roku piłka ręczna w Jeleniej Górze podupada...
Historia piłki ręcznej w Jeleniej Górze sięga 1982 roku. Wówczas przy MKS Karkonosze Zdzisław Wąs powołał do życia sekcję piłki ręcznej. Klub prężnie rozwijał się i w sezonie 1986/87 skupiał już 5 drużyn w różnych kategoriach wiekowych. Były też pierwsze sukcesy. Drużyna seniorek w lidze międzywojewódzkiej uplasowała się tuż za podium, juniorki młodsze w swojej lidze wygrały wszystkie 28 spotkań, a na Spartakiadzie Młodzieży zajęły 12. miejsce. Ten sam zespół w kolejnym sezonie zdobył mistrzostwo Dolnego Śląska. To świetnie wróżyło na przyszłość.
Po latach gry spędzonych w drugiej i pierwszej lidze jeleniogórzankom udało się osiągnąć historyczny sukces. W sezonie 1997/98 już jako Jelfa zespół, nie doznając żadnej porażki, awansował do ekstraklasy. To był dopiero początek pięknych chwil, jakie przeżywali kibice w Jeleniej Górze. Jako beniaminek drużyna była groźna dla każdego, a mecz z mistrzem kraju Monteksem Lublin oglądało ponad 2000 ludzi! Ostatecznie popularne wówczas "Witaminki" zajęły w ekstraklasie 6. miejsce. Z każdym sezonem jeleniogórzanki czyniły postępy i dwukrotnie w latach 2000-2002 zajmowały w lidze 4. miejsce. To był przedsmak tego, co drużyna prowadzona już przez trenera Romana Jezierskiego miała osiągnąć w niedalekiej przyszłości. W 2004 r. jeleniogórzanki wywalczyły brązowy medal mistrzostw Polski, a królową strzelczyń w ekstraklasie została wychowanka MKS Karkonosze Agata Wypych. Wysoka lokata w lidze pozwoliła drużynie wystąpić w europejskim Challenge Cup. W nim Jelfa dotarła do półfinału, pokonując po drodze szwajcarski TV Uster, portugalski Colegio de Gaia, niemiecki Bayer 04 Leverkusen (rozstrzygający gol Katarzyny Jeż z rzutu karnego 25 sekund przed końcem rewanżowego spotkania) i przegrywając w dwumeczu z rumuńskim Universitatea Remin Deva.
W kolejnym sezonie "Witaminki" powtórzyły sukces na krajowych parkietach, a w mię- dzynarodowej rywalizacji dotarły do ćwierćfinału, gdzie uległy chorwackiemu ZRK Split.

Obrót o 180 stopni

Niestety, na tym seniorskie sukcesy jeleniogórskiej piłki ręcznej się skończyły. Jak to w sporcie zwykło bywać, powodem były finanse. Ze sponsorowania klubu wycofała się Jelfa SA, co było równoznaczne z odejściem z klubu niemal wszystkich podstawowych zawodniczek. Gdyby nie pomoc władz miasta, a następnie prywatnego inwestora dra Jana Czarneckiego, Jelenia Góra zniknęłaby z mapy krajowego szczypiorniaka. Mimo wielu zawirowań, tak się na szczęście nie stało. Nadzieje na odbudowanie potęgi piłki ręcznej pod Śnieżką odżyły w sezonie 2007/08. Wówczas do wspierania klubu przyłączyła się firma Carlos, a pierwszoplanowe role w klubie zaczęli odgrywać Katarzyna i Remigiusz Jeż. Klub miał stać się w pełni profesjonalny i dlatego m.in. przekształcił się w spółkę. Gdy wydawało się, że wszystko zmierza w dobrym kierunku, ponownie w wyniku problemów finansowych klubowi w oczy zaglądnęło widmo rozwiązania.
Ostatecznie właściciele klubu Carlos Astol przekazali zawodniczki oraz prawo do gry w ekstraklasie i I lidze nowemu klubowi KPR. Ten obecnie z nie najlepszym skutkiem rywalizuje o utrzymanie. - Naszym sukcesem jest to, że gramy w ekstraklasie. To nie miałoby obecnie sensu, gdyby 90 procent drużyny nie stanowiły wychowanki. W dużej mierze mam do dyspozycji dziewczyny, które wcześniej wywalczyły tytuł mistrza i wicemistrza kraju. To, jak się okazuje, nie gwarantuje jednak sukcesu na najwyższym szczeblu - przyznał trener Zdzisław Wąs. - W pierwszej lidze i ekstraklasie mamy blisko 30 dziewcząt. Z tego zaledwie osiem ma papiery na grę na najwyższym szczeblu. Uważam, że jeśli ominą nas kontuzje, to będziemy w stanie się utrzymać. Dziewczyny coraz lepiej rozumieją się na parkiecie, przez co ich gra wygląda porządniej. Naszym sukcesem jest także zaplecze. Darek Jarosz i Marta Oreszczuk szkolą blisko 50 dzieci. To jest nasza siła. Wierzę, że wkrótce znajdzie się inwestor, który wesprze klub. Szkoda byłoby zmarnować tyle lat ciężkiej pracy - dodał trener Wąs.
Być może lekarstwem na słabą kondycję jeleniogórskiego szczypiorniaka byłaby fuzja Klubu Piłki Ręcznej z występującym w pierwszej lidze Finepharmem? Do tej raczej jednak nie dojdzie. Dlaczego? - Taka fuzja nie gwarantowałaby moim młodym zawodniczkom występów w ekstraklasie, a wyłącznie w zespole juniorek starszych KPR, które także grają w pierwszej lidze. A to nie wchodzi w grę. Niech dziewczyny się rozwijają, a w przyszłości może same wywalczą sobie awans - przyznał trener Finepharmu Mirosław Uram.

Grzegorz Bereziuk

Podziel się z innymi:

• facebook
• twitter